บ๊อบเบอร์เกอร์ไก่งวงในกระป๋อง
นาโอมิ แวดเลอร์ หนึ่งในวิทยากรรุ่นเยาว์ที่งาน March for Our Lives เป็นเด็กอายุ 11 ขวบจากเมืองอเล็กซานเดรีย รัฐเวอร์จิเนีย เธอและเพื่อนของเธอ Carter นำการหยุดงานประท้วงที่โรงเรียนของพวกเขา แต่พวกเขาได้เพิ่มเวลาอีก 17 นาทีให้กับเหยื่อ 17 รายใน Parkland เพื่อเป็นเกียรติแก่ Courtlin Arrington เด็กสาวผิวดำที่ถูกฆ่าตายที่โรงเรียนมัธยมของเธอหลังจากการยิง Parkland สุนทรพจน์ของ Wadler เน้นให้เห็นถึงความเหลื่อมล้ำที่ผู้หญิงผิวสีต้องเผชิญ ซึ่งมีแนวโน้มว่าจะใช้ความรุนแรงจากปืน แต่มีโอกาสน้อยที่จะมีการประกาศชื่อและการเสียชีวิตในสื่อ
วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อรับทราบและเป็นตัวแทนของเด็กสาวแอฟริกัน-อเมริกันซึ่งเรื่องราวไม่ได้ขึ้นหน้าแรกของหนังสือพิมพ์ระดับประเทศทุกฉบับ Wadler ซึ่งเรื่องราวไม่ได้นำไปสู่ข่าวภาคค่ำกล่าว ฉันเป็นตัวแทนของสตรีชาวแอฟริกัน-อเมริกันที่ตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงจากปืน ซึ่งเป็นเพียงสถิติ แทนที่จะเป็นสาวสวยที่มีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยศักยภาพ
เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มาอยู่ที่นี่ในวันนี้ เธอกล่าวต่อ ฉันเต็มไปด้วยสิทธิพิเศษจริงๆ ได้ยินเสียงของฉันแล้ว ฉันมาที่นี่เพื่อรับทราบเรื่องราวของพวกเขา เพื่อบอกว่าพวกเขาสำคัญ เพื่อพูดชื่อของพวกเขา เพราะฉันทำได้ และฉันก็ถูกขอให้เป็น นานเกินไปแล้วที่ชื่อเหล่านี้ เด็กหญิงและเด็กหญิงผิวดำเหล่านี้ เป็นเพียงตัวเลขเท่านั้น ฉันมาที่นี่เพื่อพูดว่า 'ไม่อีกแล้ว' สำหรับผู้หญิงเหล่านั้นด้วย ฉันมาที่นี่เพื่อบอกว่าทุกคนควรให้ความสำคัญกับผู้หญิงเหล่านั้นด้วย
มีคนบอกว่าฉันยังเด็กเกินไปที่จะคิดเรื่องนี้ด้วยตัวเอง มีคนบอกว่าฉันเป็นเครื่องมือของผู้ใหญ่นิรนามบางคน มันไม่เป็นความจริง. เพื่อนของฉันและฉันอาจจะอายุ 11 ขวบ และเราอาจจะยังเป็นโรงเรียนประถม แต่เรารู้ เรารู้ว่าชีวิตไม่เท่าเทียมกันสำหรับทุกคน และเรารู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด เรารู้ด้วยว่าเรายืนอยู่ในเงาของศาลากลาง และเรารู้ว่าเรามีเวลาอีกเจ็ดปีสั้นๆ จนกว่าเราจะมีสิทธิ์ลงคะแนนเสียงเช่นกัน ดังนั้น วันนี้ฉันจึงมาอยู่ที่นี่เพื่อเป็นเกียรติแก่คำพูดของโทนี มอร์ริสันที่ว่า 'ถ้ามีหนังสือที่คุณอยากอ่านแต่ยังไม่ได้เขียน คุณต้องเป็นคนเขียนมันเอง' ฉันขอเชิญชวนทุกคนที่นี่และทุกคนที่ ได้ยินเสียงของฉันที่จะเข้าร่วมกับฉันในการเล่าเรื่องที่ไม่ได้บอกเพื่อเป็นเกียรติแก่สาว ๆ ผู้หญิงผิวสีที่ถูกฆ่าตายในอัตราที่ไม่สมส่วนในประเทศนี้ ฉันขอให้คุณแต่ละคนช่วยฉันเขียนเรื่องเล่าสำหรับโลกนี้และทำความเข้าใจเพื่อที่ผู้หญิงและผู้หญิงเหล่านี้จะไม่มีวันลืม
เป็นทอม ครูซ ในเรื่อง die hard
นี่เป็นสุนทรพจน์ที่เด็กอายุสิบเอ็ดปีไม่ควรพูด เป็นเรื่องน่าขยะแขยงและน่าละอายอย่างยิ่งที่อเมริกาเป็นประเทศที่เธอต้องทำ แต่การกล่าวสุนทรพจน์และการเดินขบวนเช่นนี้เตือนเราว่าชาวอเมริกันหลายพันคนที่ถูกขอให้ทำสิ่งที่น่ากลัวและเป็นไปไม่ได้ เช่น การต่อสู้เพื่อการรักษาพยาบาล ความปลอดภัย และสิทธิพลเมืองที่มนุษย์ทุกคนควรได้รับ—ลุกขึ้นมาทำเป็นประจำและซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพื่อสร้างโลกที่ดีขึ้น พวกเขาสมควรได้รับนักการเมืองที่ดีขึ้นและประเทศที่ดีขึ้น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าวันนี้จะมีสัญญาณและการกล่าวสุนทรพจน์ที่ยอดเยี่ยมมากขึ้น แต่ฉันต้องการเริ่มต้นด้วยสิ่งนี้
(ผ่านทาง ข่าวซีบีเอส ; ภาพเด่น: screengrab)
